برنامه نویسی ایرانی

پایبند باشند، بنابراین زمانی که فکر می‌کنند مناسب است، طرح را تغییر می‌دهند. اصول کدنویسی من می‌توانم این کار را انجام دهم. بنابراین، انعطاف پذیری بیشتری را اضافه می کند.

چه زمانی از TFP یا TDD استفاده می کنید؟

TFP یا TDD به ایجاد نرم افزار قوی و کاهش هزینه های نگهداری کمک می کند. این اصل یا الگوی توسعه ممکن است در شرایط خاصی قابل اجرا نباشد. به عنوان مثال ، استفاده از TFP یا TDD می تواند بسیار مشکل باشد در صورتی که تعداد زیادی مورد آزمایشی برای پشتیبان گیری از کد قدیمی ندارید. علاوه بر این، نرم افزار عملیاتی عظیم ممکن است ارزش پذیرش TFP یا TDD را نداشته باشد.

در نهایت، یک مشکل رایج این است که آزمایش ها آنقدر دقیق هستند که هیچ معنایی ندارند یا غیر ضروری هستند. به عنوان مثال، نیازی به ایجاد تست واحد برای کتابخانه ای که یک ویژگی خاص را اجرا می کند، ندارید. آنها قبلاً آزمایش شده اند. چرا از نماینده استفاده کنیم؟

نمایندگان در بسیاری از شرایط بسیار مفید هستند! یکی از آنها پشتیبانی مستقیم از اصول باز-بستن (OCP) است. OCP به این معنی است که نرم افزار برای توسعه باز است اما برای تغییرات بسته است. به عنوان مثال، فرض کنید یک استاد قرار است یک نوع مقاله جدید مانند یک گزارش نمره دهد. اگر gradePaper تابعی است که در Professor پیاده سازی شده است، برای گسترش این قابلیت جدید، باید gradePaper را مستقیماً تغییر دهید. با این حال، می‌توانید از یک delegate برای ایجاد یک کلاس گزارش نمره اصول کدنویسی جدید که مطابق با TestDelegate است استفاده کنید و آن نماینده را به عنوان متغیری برای مدیریت منطق آن به کلاس استاد منتقل کنید. بنابراین نیازی به تغییر خود کلاس نیست.

هیئت ها همچنین پنهان سازی اطلاعات را ترویج می کنند. در موارد فوق ، استاد جزئیات اجرای زیربنایی یا نحوه درجه بندی ایرانیان سایبر پایان نامه را نمی داند. بلکه به سادگی مسئولیت را به نماینده واگذار می کند.

Delegate برای فراخوانی روش انعطاف پذیر مفید است. فرض کنید کلاس شما باید یکی از 100 تابع را فراخوانی کند. این به این معنی است که کلاس باید 100 متد را پیاده سازی کند. با این حال ، اگر از نماینده استفاده می کنید ، باید نماینده مناسب کلاس را برای تماس با روش صحیح در هر زمان ارائه دهید.

نتیجه

اصول و الگوهای مختلف طراحی کمتر شناخته شده را با دقت بخوانید. انتظار داشته باشید که این اصول در نرم افزار شما اعمال شود! به سلامتی:) تکرار بی فایده است

تمام کدهایی که برنامه شما را تشکیل می دهند نیاز به نگهداری دارند. هر کدی خطر تبدیل شدن به یک اصول کدنویسی باگ در آینده را دارد. تکراری ها پایگاه کد شما را به طور غیرضروری بزرگ می کنند و خطر بروز باگ بر این اساس افزایش می یابد. همچنین ، ساختار سیستم پیچیده است ، حتی اگر در نظر گرفته نشده باشد. همانطور که پایه کد به دلیل تکراری شدن رشد می کند، درک کامل کل سیستم برای توسعه دهندگان نیز دشوار می شود. به خصوص هنگام ایجاد تغییرات در کد مشکل ساز است. اگر در جایی تغییری ایجاد کردید، باید بررسی کنید که آیا همان تغییر در جایی که منطق و غیره با آن همپوشانی دارد یا خیر، ضروری است یا خیر. اگر از اصل DRY پیروی کنید، در چنین شرایطی قرار نخواهید گرفت. پایبندی به اصل DRY به عبارت دیگر، ارضای این شرط است که "همه دانش باید یک بیان واحد، واضح و قابل اصول کدنویسی اعتماد در سیستم باشد".

به طور خودکار از تکرار کار جلوگیری کنید

بسیاری از کارهای مربوط به توسعه نرم افزار "تکرار همان چیز" است. به عبارت دیگر، کار بارها تکرار می شود. این تکرار را می توان به راحتی با اتوماسیون از بین برد. اصل DRY نه تنها باید برای کد منبع یک برنامه کاربردی، بلکه برای کارهای توسعه نیز اعمال شود، و اتوماسیون برای این اصول کدنویسی منظور مفید است. به عنوان مثال ، آزمایش اغلب یک کار تکراری است ، اما انجام آن به صورت دستی می تواند خسته کننده ، وقت گیر و مستعد خطا باشد. بنابراین، هر جا که ممکن است، آزمایش باید خودکار باشد. به طور مشابه، یکپارچه سازی نرم افزار (ساختمان) اغلب یک کار تکراری است، اما کار دستی زمان بر و مستعد خطا است. بنابراین، فرآیند ساخت نیز باید به صورت خودکار و مکرر اجرا شود. در حالت ایده آل، شما باید هر بار که متعهد می شوید آن را اجرا کنید. هر کاری که انجام آن به صورت دستی بسیار سنگین باشد، مشمول اتوماسیون است. مطلوب است که خودکار و استاندارد شود. نکته مهم این است که تنها یک راه برای انجام کار وجود داشته باشد. این باعث صرفه جویی قواعد کدنویسی در زمان و کاهش اصول کدنویسی مشکلات می شود.

پایبند باشند، بنابراین زمانی که فکر می‌کنند مناسب است، طرح را تغییر می‌دهند. اصول کدنویسی من می‌توانم این کار را انجام دهم. بنابراین، انعطاف پذیری بیشتری را اضافه می کند.

چه زمانی از TFP یا TDD استفاده می کنید؟

TFP یا TDD به ایجاد نرم افزار قوی و کاهش هزینه های نگهداری کمک می کند. این اصل یا الگوی توسعه ممکن است در شرایط خاصی قابل اجرا نباشد. به عنوان مثال ، استفاده از TFP یا TDD می تواند بسیار مشکل باشد در صورتی که تعداد زیادی مورد آزمایشی برای پشتیبان گیری از کد قدیمی ندارید. علاوه بر این، نرم افزار عملیاتی عظیم ممکن است ارزش پذیرش TFP یا TDD را نداشته باشد.

در نهایت، یک مشکل رایج این است که آزمایش ها آنقدر دقیق هستند که هیچ معنایی ندارند یا غیر ضروری هستند. به عنوان مثال، نیازی به ایجاد تست واحد برای کتابخانه ای که یک ویژگی خاص را اجرا می کند، ندارید. آنها قبلاً آزمایش شده اند. چرا از نماینده استفاده کنیم؟

نمایندگان در بسیاری از شرایط بسیار مفید هستند! یکی از آنها پشتیبانی مستقیم از اصول باز-بستن (OCP) است. OCP به این معنی است که نرم افزار برای توسعه باز است اما برای تغییرات بسته است. به عنوان مثال، فرض کنید یک استاد قرار است یک نوع مقاله جدید مانند یک گزارش نمره دهد. اگر gradePaper تابعی است که در Professor پیاده سازی شده است، برای گسترش این قابلیت جدید، باید gradePaper را مستقیماً تغییر دهید. با این حال، می‌توانید از یک delegate برای ایجاد یک کلاس گزارش نمره اصول کدنویسی جدید که مطابق با TestDelegate است استفاده کنید و آن نماینده را به عنوان متغیری برای مدیریت منطق آن به کلاس استاد منتقل کنید. بنابراین نیازی به تغییر خود کلاس نیست.

هیئت ها همچنین پنهان سازی اطلاعات را ترویج می کنند. در موارد فوق ، استاد جزئیات اجرای زیربنایی یا نحوه درجه بندی ایرانیان سایبر پایان نامه را نمی داند. بلکه به سادگی مسئولیت را به نماینده واگذار می کند.

Delegate برای فراخوانی روش انعطاف پذیر مفید است. فرض کنید کلاس شما باید یکی از 100 تابع را فراخوانی کند. این به این معنی است که کلاس باید 100 متد را پیاده سازی کند. با این حال ، اگر از نماینده استفاده می کنید ، باید نماینده مناسب کلاس را برای تماس با روش صحیح در هر زمان ارائه دهید.

نتیجه

اصول و الگوهای مختلف طراحی کمتر شناخته شده را با دقت بخوانید. انتظار داشته باشید که این اصول در نرم افزار شما اعمال شود! به سلامتی:) تکرار بی فایده است

تمام کدهایی که برنامه شما را تشکیل می دهند نیاز به نگهداری دارند. هر کدی خطر تبدیل شدن به یک اصول کدنویسی باگ در آینده را دارد. تکراری ها پایگاه کد شما را به طور غیرضروری بزرگ می کنند و خطر بروز باگ بر این اساس افزایش می یابد. همچنین ، ساختار سیستم پیچیده است ، حتی اگر در نظر گرفته نشده باشد. همانطور که پایه کد به دلیل تکراری شدن رشد می کند، درک کامل کل سیستم برای توسعه دهندگان نیز دشوار می شود. به خصوص هنگام ایجاد تغییرات در کد مشکل ساز است. اگر در جایی تغییری ایجاد کردید، باید بررسی کنید که آیا همان تغییر در جایی که منطق و غیره با آن همپوشانی دارد یا خیر، ضروری است یا خیر. اگر از اصل DRY پیروی کنید، در چنین شرایطی قرار نخواهید گرفت. پایبندی به اصل DRY به عبارت دیگر، ارضای این شرط است که "همه دانش باید یک بیان واحد، واضح و قابل اصول کدنویسی اعتماد در سیستم باشد".

به طور خودکار از تکرار کار جلوگیری کنید

بسیاری از کارهای مربوط به توسعه نرم افزار "تکرار همان چیز" است. به عبارت دیگر، کار بارها تکرار می شود. این تکرار را می توان به راحتی با اتوماسیون از بین برد. اصل DRY نه تنها باید برای کد منبع یک برنامه کاربردی، بلکه برای کارهای توسعه نیز اعمال شود، و اتوماسیون برای این اصول کدنویسی منظور مفید است. به عنوان مثال ، آزمایش اغلب یک کار تکراری است ، اما انجام آن به صورت دستی می تواند خسته کننده ، وقت گیر و مستعد خطا باشد. بنابراین، هر جا که ممکن است، آزمایش باید خودکار باشد. به طور مشابه، یکپارچه سازی نرم افزار (ساختمان) اغلب یک کار تکراری است، اما کار دستی زمان بر و مستعد خطا است. بنابراین، فرآیند ساخت نیز باید به صورت خودکار و مکرر اجرا شود. در حالت ایده آل، شما باید هر بار که متعهد می شوید آن را اجرا کنید. هر کاری که انجام آن به صورت دستی بسیار سنگین باشد، مشمول اتوماسیون است. مطلوب است که خودکار و استاندارد شود. نکته مهم این است که تنها یک راه برای انجام کار وجود داشته باشد. این باعث صرفه جویی قواعد کدنویسی در زمان و کاهش اصول کدنویسی مشکلات می شود.